Strop samonośny na podłożu gruntowym

Strop na podłożu gruntowym to strop betonowy mający kontakt z glebą.

Często strop samonośny na podłożu gruntowym jest mylony z płytą fundamentową, na której spoczywa ciężar budynku. W przypadku stropu na gruncie funkcję nośną przejmują fundamenty ławowe lub punktowe. Zależnie od zamierzonego zastosowania powierzchni powyżej strop samonośny na podłożu gruntowym jest lub nie jest strukturalnym elementem nośnym oraz może być izolowany termicznie lub nie.

Najczęściej termin strop samonośny na podłożu gruntowym odnosi się do betonu poziomującego pokrytego hydroizolacją oraz innymi warstwami zależnie od przeznaczenia przestrzeni (np. piwnica lub w starszych budynkach parter mieszkalny). Ponadto strop na gruncie stosuje się do podłóg przemysłowych, gdzie zamiast betonu poziomującego wylewa się strukturalną, nośną zbrojoną płytę betonową. Naturalnie tego typu zastosowanie, w przeciwieństwie do pierwszego przykładu, jest dużo bardziej wymagające.

Z uwagi na bliskie zeru zapotrzebowanie na energię budynków wydajnych energetycznie stropy samonośne na podłożu gruntowym wykorzystujące beton poziomujący będą nadal stosowane w budynkach wielokondygnacyjnych z nieogrzewanymi piwnicami, a nowe budynki będą budowane na płytach fundamentowych.

System stropu samonośnego na podłożu gruntowym

  • warstwa końcowa (np. płytki)

  • jastrych cementowy

  • folia PE

  • izolacja akustyczna — folia z pianki polietylenowej

  • FIBRANxps 300-L
  • hydroizolacja

  • wylewka betonowa samopoziomująca

  • poziomująca warstwa piasku

  • żwir

  • utwardzony (porośnięty) grunt